In de sneeuw

In een nacht tijd, van 35 graden boven, tot 6 graden onder nul. Soms moet je lijf wel erg schokbestendig zijn. Als je dan ook nog terugvliegt in de tijd, wil je niet weten wat er allemaal met je gebeurt. Maar dit is alweer enkele dagen geleden en wat vergeet een mens toch snel.
Inmiddels weer terug op mijn geliefde plek in de Correze, waar het op dit moment ook wit is, kan ik terugkijken op een lekkere tijd in Thailand.

afscheid nemen is nooit leuk, zeker niet als je weet dat je een jaar lang de kleinkinderen, je zoon en schoondochter niet ziet.

Wel wil ik een complimentje doneren aan de luchtvaartmaatschappijen, die zo keurig m`n koffer, drie vluchten lang, van het ene naar het andere vliegveld vervoert hebben..

Thai airways, China Airlines en KLM, dank je wel.

terug naar huis

komt er zomaar een vervroegd einde aan de reis, dit soort dingen kan gebeuren...
vanmiddag vlieg ik naar Bangkok. Daarna in een ruk door naar Amsterdam, waar we morgen hopen te landen.  Op Schiphol probeer ik een ticket te kopen naar Toulouse, lukt dit niet dan ga ik met de trein en kom ik in de nacht aan in Brive.
Het is effe een rukkie, maar het5 is ook een hele afstand.
ik had jullie nog heel wat te vertellen en ik wilde nog veel laten zien.
ook de reis Birma houdt je tegoed, misschien volgend jaar.
Het plan is om in Frankrijk door te gaan met de blog.

A bien t^ot. Tons

Beauty Orange

er ligt een schoonheid op het dak. Een bloeiende oranje schoonheid. Toen hij in 2004 geplant is, was het een sprieterig struikje. Inmiddels is hij uitgegroeid, tot een dakvullende deken. Om hem goed te bekijken heb je een hoogwerker of een helikopter nodig. Nou ja, zo hoog is het dak nu ook weer niet. M,n schoondochter heeft hem geplant, omdat hij altijd in de winter bloeit. Zo ook nu.
Er staat npg meer op ons dak, een grote ronde satelietontvanger. Die zorgt dat wij altijd naar BVN kunnen kijken en nog naar 900 andere zenders. Onze interresse gaat uit naar Nederlandstalig en het is toch geweldig dat je 11.000 km. van Holland af, toch naar het ,,Schaap uit Mokum,, kunt kijken.
In de tuin staat ons geestehuisje, er staan er twee, maar de kleinste heeft m,n voorkeur.
Iedere ochtend krijgt Boudha, drie wierookstokjes, dit mogen er ook 6 of 9 zijn ,of een veelvuld daarvan. Ja het Boedisme heeft zo zijn regels. Eigenlijk moet ik met gevouwen handen, het een of ander prevelen. Maar ik weet niet wat, dus laat ik dat aan de kenners over.

Het begint nu warmer te worden om ons heen, lekker!!!

Buffalo

volgens mij gaan we ze al minder zien, de buffels op de weg.Hebben zij er zin in, gaaZij zijnnn ze heerlijk op het warZme wegdek liggen en je ziet maar hoe je er omheen rijdt. De eigenaar laat ze gewoon lopen in de vrije natuur, om hun kostje bij elkaar te grazen, De eigenaren van hun bezittingen moeten zelf de boel afgazen, als je niet wil dat ze de tuin leeg eten.

ook zijn zij dol op een modderbad. Er zordt gedompeld en gebadderd en wanner de prut opgedroogd is, komen er vogels in hun korstje pikken, wat zij heerlijk vinden.

Uiteraard worden deze kolossen gefokt voor het vlees.

Maar het is redelijk taai en het duurt jaren voordat het beest op gewicht is.

Het enige voordeel, je hoeft als eigenaar niet te beschikken over hectaren land.

Ook nog andere buren

Er zijn gelukkig ook nog andere buren om ons heen. Hardwerkende mensen , die wat grond in de bergen hebben om groenten te telen.
Eerst wordt er een stuk bos in de brand gestoken. Waarna de stronken eruit gehaald worden. Na het ploegen en egaliseren of terrassen maken. Worden de plantjes erin gezet. Het zaad voor de groente komt meestal uit Holland.
 Het zaaien gaat in schaduwkassen.
Voor het broodnodige water, is er een buizensysteem aangelegd uit de hogere delen waar veel stroompjes zijn. Meestal wordt dit water opgevangen in diepe kuilen.
Het meeste werk gebeurt met een hak, de een hakt een kuiltje en de ander plant een plantje erin.
Het is een genoegen om tussen deze snelgroeiende kolen of sla te lopen.
Ook wordt er geleefd en gewoond tussen de velden. Hiervoor staan er bamboo of golfplaten hutjes, met een geimproviseerde douche ernaast. Het water voor de douche komt uit hetzelfde buizensysteem.
Met hun pick-ups wordt de groente naar de stad gebracht. Soms naar een veiling of handelaar of voor de markt.

Het enige jammere hieraan is de vuilverwerking. Alle plastic, ijzer, beton en andere troep, wordt zomaar ter plaatse neergegooid. Waarop sommige percelen meer op een vuilnishoop dan op een groentetuin lijken.

wild west in de achtertuin

Na een fikse wandeling in de bergen, heb ik mij aan de tafel gezet met een handwerkje. Ik ben bezig om van een zogenaamde verhuisdeken, met behulp van geborduurde Hmong-stroken, een kampvuurdeken te maken. Er komt een jongeman het erf op, niet een jongen die je doorgaans in het dorp ziet. Hij komt aan tafel zitten en vraagt wat ik aan het doen ben, in het Engels. Ik vind hem wat vrijpostig, om zo maar bij me te komen zitten. Maar op hetzelfde moment rent er iemand langs het huis en meteen wordt er geschoten, wel een knal of tien. Duidelijk pistool of revolverschoten. Ik ren het huis in om Teun te bellen en te waarschuwen dat er iemand recht op het bedrijf afrent. De jongeman is nergens meer te bekennen, ik hoor over de telefoon dat Teun op die persoon afgaat en
tegengehouden wordt door zijn vrouw.
Wij wachten binnen geschrokken af wat er verder gebeurt. Nou niks dus.
Er is een inval gedaan in het Hmongdorp, het gaat om verboden pillen. Er stonden drie politie-pick-ups, met gewapende mannen. Waarschijnlijk is degene die bij ons aan tafel zat, ook van de politie. De dader is door onze achtertuin gevlucht en er is woest geschoten, maar hij is ontkomen. Teun is nog op hem afgelopen, maar hij rende het bos in. Onvindbaar dus. Pillen meegenomen, of weggegooid in de boomgaard. Ik ga niet zoeken.
Wel kijk ik of ze de auto niet geraakt hebben, die daar geparkeerd staat.
Vanavond maar wel de boel goed op slot doen.
Er zijn hier geen foto`s van, dat snap je.

Ik voeg wat bij van het olifantencamp ,waar we eerder deze week waren.

Lekker weer

Het is helemaal niet zo erg warm, dit komt ook omdat het winter is op dit moment. En als we thuis zijn , zitten we een stuk hoger hier in de bergen. Het was een paar dagen zelfs koud snachts. Ja, ik weet dat jullie sneeuw en ijs hebben. Maar je moet er van uitgaan dat het normaal om deze tijd 25 graden is hier boven en 30 gr. in het dal in de stad. Dus loop je in een hemdje en een broekje en als het dan wat killer is, heb je het koud. De laatste twee dagen is het gewoon super lekker.
Het sprookjes dorp waar we waren is gewoon een bed and breakfast, maar omdat er niemand was, weten we niet hoe het in zijn werk gaat. Sommige huisjes waren bewoond dat kon je zien en er was een cafeetje met tafeltjes, alles open en bloot. maar niemand te bekennen. Geen sprookjesdorpje maar een spookdorpje.

Zaten de Hmongvrouwen eerst te borduren, als zij bij elkaar zaten. Nu zit een ieder met een smart phone

Onze vriend Pauw, komt deze ochtend kleine roosjes kool brengen, die groeien aan de stengel als de kool eraf gesneden is. Hij brengt een hele zak vol en ik ben er blij mee. Knoflook in de wok in de hete olie, een grote hand kooltjes erin, flink heet omroeren, oestersaus erbij en een beetje vissaus, pietsie water en bouillonpoeder, nog een paar minuten en klaar is je happie. Smullen maar. Een hand paddestoelen erbij is ook verrukkelijk!

Nu nog wat fotos van het Hmongfeest

Lianne het moet een lapje zijn

Rondje rijden

Dit doen we natuurlijke met onze nieuwe kar, die is heel goed mogelijk om d e diepste kuilen te nemen. En die komen we tegen, want we duiken de bush in. Het eerste deel is een zandpad en behoorlijk stijl. Geen probleem, als echte rallyrijders nemen we iedere hindernis en genieten tevens van de mooie omgeving. Onze eerste stop is het stadje Samoeng, waar natuurlijk koffie gedronken moet worden en de markt bezocht. Er is zelfs een postkantoor waar postzegels in voorraad zijn.
Na verloop van tijd komen we weer in de bewoonde wereld en zien een dorpje met wel heel aparte huisjes. Het blijkt een ,,bed en breakfast,, te zijn en ik rijd het terrein op.
Wat we daar zien is prachtig. Allerlei huisjes in de meest prachtige kleuren, met gegolfde cementen daken en opgesierd met kunstobjecten
.Hier moet een groot kunstenaar aan de gang geweest zijn, maar we zien niemand. Ik maak overal foto`s van en hoop ze nog een keer te kunnen sturen.
Later rijden we nog langs een opleidingscamp voor olifantberijders en daar zijn twee olifantenbaby`s.
Allemaal leuk om te zien. Al met al hebben we weer een heerlijke dag gehad








A

Nieuwjaarsfeest

Het feest dendert maar door in het dorp.
Het wordt vandaag echt de laatste dag, verzekert men mij.
Wij storten ons tussen de Hmong en bewonderen hun klederdracht. De kinderen zijn het mooist. Alles rinkelt, alles glimt.
De pubers staan in rijen, de jongens tegenover de meisjes en gooien een stoffen bal naar elkaar. Het gaat om het uitzoeken van de juiste partner. Men wisselt steeds van plaats.
De mannen spelen een tolspel. zij gooien met hun zweep een houten tol in de arena en een ander moet hem met zijn tol proberen te raken en draaiende te houden. Hierbij springen zij metershoog.
De dames hebben een onderlinge borduurwedstrijd, zij krijgen hiervoor een fluwelen lopje en garen.
ook is er veel eten en zelfgestookte drank. geslachte varkens en ook veel chips en snoep voor de kinderen.
Op het podium staan dames hun traditionele liederen te zingen met veel keelklanken.
Het is een kleurig geheel en de jeugd geeft er een modern tintje aan, door hoge hakken, panty`s of nike`s te dragen.
Met het toevoegen van de foto`s ben ik de tekst twee keer kwijtgeraakt, dus doe ik dat niet meer. Later misschien.

Klimmen en dalen

Tegenover ons huisje ,aan de overkant van de weg, begint onze wandeling. wat eerst ondoordringbare wildernis was, is nu veranderd in keurige aangelegde groentepercelen. Hoeveel bomen hiervoorv erbrand zijn meld de historie nietWe beginnen direct teklimmen, omdat ons doel bovenop de top ligt. Tussen de velden zijn paden gemaakt, om de groente te vervoeren. Water komt uit de bergen en loopt via stroompjes en bamboo pijpen naar hun zelfgemaakte sproiinstallatie.
Er wordt door ons regelmatig gestopt, om een praatje te maken met de mensen die daar werken of om effe uit te puffen. Dat praten beperkt zich, tot een sawadee kha en dan een groet als ,bay bay. Hetuitzicht is overweldigend, zeker als we wat hoger komen. na anderhalf uur bereiken we de top, waar een nieuwe kerk gebouwd wordt voor de inwoners van het dorp Nong hoi mai. ook hier overwegend Hmong bevolking. Een ietsje schoner dan in ons dorp, maar hier zijn nog diverse mannen die meer dan een vrouw hebben.Er is er zelfs een met 8 vrouwen en in de twintig kinderen. Nog een redelijk gemiddelde.
We zoeken ehet meestschone eettentje en eten alleen spul wat verpakt is. eEen beker verpakte noodle soep en een zakje chips, ook vinden we onze faoriete koffiesnoepjes. daarna gaat het afdalen veel makkelijker. Je hoeft alleen maar je voeten op tetillen. Aan het eind van de berg wacht ons een verrassing. Er is een tentje met echte koffie En de mevrouw verkoopt ons ook een zak zelfgeteelde paddestoelen en aardbeien. En alles is blinkend schoon. Hier gaan we meer naar toe.

Gat au

Zonder stroom is natuurlijk heel romantisch voor diegene die het niet hebben.

Bij ons springen de vonken tegen de houten wand, dus gaat de knop uit. Het staat heel feeeriek met al die kaarsen in de kamer. Maar na verloop van tijd verveelt het wel. Ik kan niet lezen, er is geen T.V. nieuws en ga nog maar even door. Ook de douche die op een pomp werkt, is buitendienst.

Het wachten is op Teun, die het hartstikke druk heeft in de bloemen.

Laat op de avond constateert hij een defecte hoofdschakelaar, er zit corosi tussen.

Er dient een nieuw ding ,,Gat au,, geheten , gehaald te worden  en wij doen dit bij de buurtsuper. En jawel, deze man heeft werkelijk alles onder zijn afdak.

Na instalatie van het wonderding, moet 

in de paal nog wat gefixt worden. ook dat doet de handigerd

En er zij weer licht

Gelukt!!

re

Eindelijk na veel ge-experimenteer lukt het om twee foto`s tevoorschijn te toveren.

Die van de sla is nog van gisteren en wat die andere is, ga ik zo uit de doeken doen.

Deze ochtend om 5 uur barstte het vuurwerk in alle hevigheid los. er was al dagen geknOver wandelingen gesprokenal te horen, omdat het Chinese nieuwjaar 7 januari begonnen is. De van oorsprong Chinese Hmong, vonden het blijkbaar lollig om dit vlak bij mn huisje te doen. Als ik denk dat alle boze geesten allang op de vlucht zijn, gaan zij nog lekker door met hun enorme knallen. Zij doen hun vuurwerk in P.V.C. pijpen, dan heeft het nog meer effect. Misschien een ideetje voor volgend oudjaar?

Net nu we dachten, dat al het kleine gespuis uit ons huis was, loopt er gisteravond z`on enorme grote spin langs m`n voeten, dat ik hem even ga beschrijven. Als een schoteltje zo groot en rond, met middenin een lijf, waaruit een twintigtal harige poten komen, ook op zijn lijf zitten lange zwarte haren. En volgens mijn zoon woont hij in dit gat in de grond. Laat hij daar maar lekker in blijven en geen avondwandelingen bij ons door het huis.

Over wandelingen gesproken, vandaag maar weer eens op pad, lekker de bush in. Kijken of we het pad kunnen vinden naar het volgende dorp. Tons

Dagelijkse dingen

We zijn alweer helemaal ingeburgerd. De meeste kleindieren eruit gesopt. De wasmachine doet het weer en de T.V. geeft zelfs weer BVN.
In de tuin staan nieuwe plantjes en de potten vol met vleitige liesjes.
Gisteren naar de stad gereden(het is jammer dat de verbinding te langzaam is,  voor een fot0, anders kun je zien hoe onze nieuwe SUV eruit ziet) en hebben wij ons weer heerlijk laten masseren als vanouds.
Al een paar dagen achtereen komt er een jongeman, Pauw genaamd, op de brommer aangereden en brengt een zak met groente. Prachtige kroppen sla, chinese kolen of witte kool. Hij doet zijn best om vrienden te worden en dit willen wij ook wel, maar dat is toch lastig als je maar 20 woorden thais kent.
Ook ben ik bij een Hmong mevrouw uit het dorp in haar hut geweest. Ik was op zoek naar een naald en omdat ik die dames de hele dag zie borduren, probeeerde ik haar aan het verstand te brengen wat ik wilde. Zij kwam met allerlei borduursels aan en zelfgemaakte Hmongkleding. Prachtig allemaal en ik keek mijn ogen uit hoe smerig het in de hut was en de slaapplaats was helemaal een berg vodden en todden op een hoop. Maar geen naald te bekennen.Nu weet ik dat zij deze persoonlijke kleinnood, in een kokertje bij zich dragen, als een kostbaar werktuig.
 Nu, in alle vroegte zit ik onder de veranda en komen de Moeders en soms Vaders in kleurige klederdract, soms lopend, soms op de brommer hun kroost naar het schooltje brengen. Wij hebben te doen met een klein meisje, dat gillend de school ingaat en door blijft schreeuwen totdat de juf haar mee naar binnen neemt.
Het blijft een beetje kwakkelen om de berichten de lucht in te krijgen. Ik probeer nog wat foto`s toe te voegen, maar ik vrees dat dit niet lukt.
Sawadee, Tons

Familie Tortel

In de Jackfruitboom naast m`n slaapkamerraam, zitten twee tortels.

het is een vertederend geluk, zij koetelen de hele dag en spreken van liefde en een gezinnetje stichten. Maar deze vroege ochtend knalde er een geweer, dicht bij m`n kussen

en even dacht ik aan een verlaat vuurwerk.

Nu is het stil in de Jackfruitboom. En nu maar hopen dat er geen nageslacht is, wat zit te wachten op de warme hap van Pa of Ma.

t

sawadee!!!!
nu alle knaag en kruipende dieren uit ons huis gejaagd zijn. de meeste apparaten het weer doen en onze voorraadkast weer aangevuld is, kunnen we ons op de leuke dingen gaan storten. waaronder het contact met het thuisfront, een van de eerste vereiste is.

Na een goeie vlucht, nog niet helemaal hersteld van de noord-hollandse buikgriep. was het heerlijk thuiskomen in ons lieve stulpje hier. De kinderen hadden de boel weer keurig in orde gemaakt. Wel was er veel vraatschade van de muizen en een enorm rode mierennest in de wasmachine. Deze was ook prompt gestopt met wassen. Na een grondige schoonmaakbeurt en een deskundig oog van zoonlief, draait alles weer naar behoren.
De omgeving is niet echt veranderd in een jaar, er wordt wel veel bijgebouwd en het is een stuk drukker op de weg. Ook krijgen we wat minder Bath`s voor onze Euro. Het gaat hier zo slecht nog niet.
Dit is nog een voorzichtig beginnetje van mijn blog. nu probeer ik een foto bij te voegen, maar alles gaat zo traag, waarschijnlijk lukt dit niet.
Het ga je goed, Tons