Klimmen en dalen

Tegenover ons huisje ,aan de overkant van de weg, begint onze wandeling. wat eerst ondoordringbare wildernis was, is nu veranderd in keurige aangelegde groentepercelen. Hoeveel bomen hiervoorv erbrand zijn meld de historie nietWe beginnen direct teklimmen, omdat ons doel bovenop de top ligt. Tussen de velden zijn paden gemaakt, om de groente te vervoeren. Water komt uit de bergen en loopt via stroompjes en bamboo pijpen naar hun zelfgemaakte sproiinstallatie.
Er wordt door ons regelmatig gestopt, om een praatje te maken met de mensen die daar werken of om effe uit te puffen. Dat praten beperkt zich, tot een sawadee kha en dan een groet als ,bay bay. Hetuitzicht is overweldigend, zeker als we wat hoger komen. na anderhalf uur bereiken we de top, waar een nieuwe kerk gebouwd wordt voor de inwoners van het dorp Nong hoi mai. ook hier overwegend Hmong bevolking. Een ietsje schoner dan in ons dorp, maar hier zijn nog diverse mannen die meer dan een vrouw hebben.Er is er zelfs een met 8 vrouwen en in de twintig kinderen. Nog een redelijk gemiddelde.
We zoeken ehet meestschone eettentje en eten alleen spul wat verpakt is. eEen beker verpakte noodle soep en een zakje chips, ook vinden we onze faoriete koffiesnoepjes. daarna gaat het afdalen veel makkelijker. Je hoeft alleen maar je voeten op tetillen. Aan het eind van de berg wacht ons een verrassing. Er is een tentje met echte koffie En de mevrouw verkoopt ons ook een zak zelfgeteelde paddestoelen en aardbeien. En alles is blinkend schoon. Hier gaan we meer naar toe.