Tulpen in la douce France

Iedereen denkt altijd dat Holland het tulpenland is. Dit is natuurlijk zo, wij zijn de grootste bloembollentelers op de wereld. Maar het aantal wat geplant wordt in de tuinen, daar zet ik even een vraagteken bij?

Je kunt geen tuin hier passeren, of er staan bollen in en in alle jaargetijden. Tulpen en narcissen in het voorjaar, zo ook hyacithen, blauwe druifjes,krokussen en noem maar op. Zo ook met de zomerbollen.

In potten en pannen en gewoon in de volle grond. Overal kom ik nu tulpen tegen en het is een prachtig gezicht.
Eigenlijk ben ik m`n koffertje aan het pakken. Morgen rijden wij naar,, les Pays Bas,,
Eens even kijken hoe het in het Noorden is.
Ik heb er zin in!
Tons

Pril groen

Afgelopen zondag was er een brocante in het stadje Argentat.
Dit pitoreske stadje ligt aan de rivier de Dordogne en toen wij aan de kade liepen, zag ik dit mooie plaatje!

Deze kleur groen zie je alleen in het voorjaar. Die is daar speciaal voor ontwikkeld.
Je snapt wel dat we heel lang bij een terrasje koffie gedronken hebben.
De brocante was een beetje ,,comme ci comme ca" en er was weinig van mijn gading.
Maar het mooie weer en de waterkant vergoedde veel.
Tons

Maarts viooltje

Gister is officieel het voorjaar begonnen. Niet alleen met woorden, maar ook met daden Hier bij ons is het de gewoonte, dat je dan een boeketje, met Maarts viooltje`s aan je geliefden geeft.

Er staan soms grote velden van deze lieve bloemetjes langs de weg.
En niet alleen in de meest gangbare kleur paars, maar ik zag witte, lichtblauwe en zelfs gestreepte.
Ook geuren zij een beetje en worden ze wel gebruikt in de parfumindustrie.
Maar ik denk dat je dan wel heel grote hoeveelheden nodig hebt, voor een flesje reukwater.
Tons

Couture

Van Thea kreeg ik wat patroontjes opgestuurd, na de opmerking dat ik haar rokjes zo mooi vond.
In de stoffendoos had ik nog wat leuke meisjesstofjes en daar heb ik twee rokjes van gemaakt.

Zij zijn voor de twee jontgste kleindochters en nu maar hopen dat ze er blij mee zijn.
Zelf heb ik er plezier aan beleefd, om ze te maken. Het was al weer een lange tijd geleden, dat ik een kledingstuk naaide. Maar het viel wel mee. Zulke kleine dingetjes lukt nog net.
Enne...niks door vertellen, want het is een verrassing!
Tons.

Bij de buren

Deze rose beauty staat bij de buren. Er woont niemand meer na het overlijden van buurvrouw. Wel wordt het huis zo af en toe verhuurd.
Maar al heel vroeg in het voorjaar staat deze magnolia in bloei. Eclatant!, met een zondags woord gesproken.

Af en toe ga ik effe buurten, om wat takken te knippen. Ik hou zogezegd de snoei bij en daar vaart deze boom wel bij. In de 12 jaar dat ik hier nu woon, is hij uitgegroeid tot een bloemrijke kanjer.

Wie zal er nu niet verliefd raken, op deze teerrose bloemen?
En het mooie is, als deze uitgebloeid is, begint bij mij in de tuin de paarse varieteit te bloeien.
De knoppen beginnen al te barsten.
Tons

Een leuke vrijer

Op deze lekkere voorjaarsochtend, ga ik even een rondje tuin doen, zoals gewoonlijk.
Pilou, de boskat loopt vlak op m`n hielen. Dit ben ik wel gewend van haar, zij houdt van mensen en wil altijd graag in de buurt zijn. Maar ook Mazzel komt al vrij snel, om ons gezelschap te houden. En dit is wat zeldzamer. Ook de drie schuurkatten kijken wat schuchter in de rondte. En jawel hoor, er is een vrijer in de buurt. Voor onze twee huiskatten is er geen gevaar, dat zijn , je weet wel-katten. Maar voor de andere dames betekent dit, onrustige nachten.  De verliefde jongeman kijkt uit de verte toe en maakt een keuze. Het is een prachtexemplaar, toch moet hij uit het bos komen, want ik heb hem nog nooit gesignaleert op de buurt.
Tja als ik een poes was, wist ik het wel. Van deze mooie jongeling, wilde ik wel kleine katjes hebben.
Tons.

Dwars door de tuin

Zo heette de groentesoep van mijn Moeder en dit betekende dat zij, dwars door de groentetuin liep en hier en daar wat plukte om in de soep te doen. Hhhmmm, daar heb ik nog lekkere herrinneringen aan.

Maar,,,,ik heb het over een heel andere ,,dwars door de tuin,, . Het principe is hetzelfde, maar de oogst belandt niet in de pan, maar in vazen. Zo, lekker voor de voet weg, van alles plukken wat leuk is om in potten en kannen te doen. Het begin is er, narcissen, forsythia en weiglia, komen in mijn mandje. Ook wat groen blad en bloesemtakken. Wat kan ik daar toch gelukkig van worden. En het worden geen ingewikkelde bloemstukken. Gewoon wat losjes in een kan met takken erbij. Erg leuk hoor. Doen!!
Tons.

Nicola

De meeste logè`s, die wel eens bij ons geweest zijn, hebben kennis gemaakt met Nicola.
Op het topje van een vrij hoge berg (560 meter) heeft hij zijn restaurantje. Het blinkt niet uit in architectonisch vernuft, maar het heeft een warme ontvangst en dit komt niet in de laatste plaats, door de gastheer Nicola.
Tussen de middag heeft hij de schoolkinderen te gast, dit zijn er op het ogenblik 20 in totaal en dit is een topper, want de laatste jaren zakte het aantal tot 12 kinderen en dit verdeeld over 6 klassen.
Maar als de kinderen weer naar het schooltje zijn, is het onze tijd om aan te schuiven.
Het aperitief komt in de gedaante van flessen op tafel, met de mededeling ,,help your self,,
Wat er daarna geserveerd wordt, ga ik niet vertellen, want dan komen jullie in grote  getale naar Lagleygeole en zijn wij ons stekkie kwijt. Gekheid natuurlijk!

Maar vandaag had hij een ossehaas voor ons ingekocht en dit na de soep en de gesierssalade, wat op zich al een hele maaltijd is. Maar na het kaasplateau, komt de werkelijke topper DE TOETJES,

En dit zijn stuk voor stuk, hele kunstwerken en culinaire verwennerijen

Zo hadden wij vandaag, de chocolade-kersentaart, de citroen-merinque en de appel-caramelcake.

En niet te vergeten, de drijvende eilanden met vanillevla.
Nu, achter de P.C. zit ik heerlijk uit te buiken en beloof mezelf, dat ik er nu werkelijk wat aan gaan doen.
Maar wat is het leven, zonder al dit lekkers op zijn tijd?
Tons

Langs de weg

Gisteren zijn T. en ik naar Bordeaux gereden, drie en een half uur heen en hetzelfde terug Dit om de meest dichtbijzijnde Ikea te bezoeken. Ons interieur moet wat opgeknapt worden en het leek een leuk plan, om eerst daar eens te kijken. De autoroute is nagelnieuw en gaat door een prachtig landschap.
Bij Bordeaux was het kanariegeel in de tuinen van de bloeiende mimosa.

Omdat ik m`n camera thuis had laten liggen, krijg je foto`s van weleer te zien. Ook de sierpruimen en de perzikken en amandelen stonden te bloeien als rose en witte suikerspinnen.

In de Zweedse woonwinkel hebben we het èèn en ander bekeken, maar nog niks besloten. Wel wat klein goed meegenomen. Maar na een paar uur ronddwalen, kun je niet meer op de benen staan en zie je zoveel moois, wat het beslissen moeilijk maakt.
Op de terugreis genoten van het mooie voorjaarsweer en de bloeiende hagen van de sleedoorn.
Tons

Schatten

Wat kan je toch een leuke dingen tegenkomen, als je de ogen gebruikt.

Deze ,,Savarin-vorm,, lag er gewoon, om meegenomen te worden, Hij is na een grondige wasbeurt wel wat opgeknapt, maar hij moet nog flink afgeschuurd worden en dan past hij precies in de verzameling.
En wat te denken van deze gehaakte kantjes. Daar heeft een aanstaande bruid, avonden aan zitten haken, dromende van de lakens en slopen die ze hiermee op ging sieren. Of misschien was het wel om haar lingerie wat op te vrolijken.

En....wat vindt je van dit melkkannetje, die past precies nog in m`n verzameling, die nu toch wel wat uit de hand begint te lopen. Maar ja, zo een mooi exemplaar, laat je niet zomaar staan.
Tons

DeVietnamees

Het begint nu ook door te dringen in Frankrijk. De buitenlandse restaurants.
Waarschijnlijk was dit in de grote stad al gaande, maar bij ons op het platteland, begint het nu een beetje te komen.
En de Fransen, een tijdje de bezetter van Vietnam, kiezen dan het eerste voor een land waar ze draadje mee hebben. Zo was er al een Algerijn en een Marokaan en nu dit Aziatische restaurant.
Ik kan me nog heugen, dat ik een vijftiental jaren geleden een avondje had, met een gemengd publiek.
Nu bedoel ik niet anders gekleurden of zo, maar een mix van Engels, Frans en Hollandse mensen.
Als echte Hollander serveerde ik satè in pindasaus. Nou je had die gezichten van de Fransen moeten zien! Gegrild vlees met zoete pinda`s! Erger was niet te bedenken.
En nu, zie ik hele horde`s bij het buffet van ,,De wokchinees,, zoals dit in de NL, oneerbiedig genoemd wordt en ze smullen erop los.
Heerlijk voor ons trouwens, zoiets bekends in de buurt, alhoewel de Franse keuken, toch op een heel goede eerste plaats blijft staan.
Tons

Brocante

Wat is dat toch voor een raar trekkie in de mens, oftewel in sommige onder ons, die beginnen te bibberen als het ,,Brocante-seizoen,, weer open is.
Nou ik ben daar ook mee behept en ik kan je vertellen, daar kom je nooit van af.

Zo gauw er borden langs de kant van de weg staan, met de mededeling, dat er in een klein dorpje weer zòn feest georganiseerd wordt, zorg ik dat ik die dag heen ga. Meestal voordat de markt open gaat, want dan is niemand me nog voor, om juist datgene te veroveren, waar ik voor val.
Nu val ik voor vele nutteloze dingen en het huis staat dan ook aardig vol.

Een enkele keer neem ik zelf deel aan dit gebeuren, door een kraam te huren en veel van m`n veroverde buit weer aan de man probeer te brengen.
A.S. Zondag is het weer zover en ik zit me er nu al op te verkneukelen.
Jullie horen wel wat er gescoord is.
Tons

Nog meer ontluikende knoppen

Voor de trouwe lezers, die geen tuinfanaten zijn, wordt dit terugkerende gedoe met die bloemen een saaie bedoening
Maar ja, dit is het grote gebeuren op het moment, iedere dag is het weer een feest om te zien, hoe alles groeit en bloeit. En denk nu niet dat we hier in badpak op het terras zitten. Vergeet het maar!
Daar trekt deze wilg zich geen zier van aan, die gaat gewoon door!

Zo ook de forsythsia, alle knopjes staan op barsten. Omdat het èèn uit de kluiten gewassen struik is, gaat ieder jaar na de bloei, de schaar erin. Zo ontstaan er wel mooie bloeiende takken.
Ik ben benieuwd of zij de Pasen halen. Straks zitten wij helemaal zonder geel met dit feest.

En tot slot, de prijswinnaar aller jaren ,,tête a tête,,  wat ben ik toch gek op deze kwajongens.
Zij zijn dan ook talrijk in mijn tuin. Om de twee meter staat wel een polletje. Maar wat zie ik, ze beginnen terug te lopen, er zit maar èèn bloem op een steeltje.  Ja, dan moet ik toch m`n zoon lief aan gaan kijken en vragen of hij van de herfst weer een kistje voor mij heeft.
Tons