vrijdag 11 maart 2011

Nicola

De meeste logè`s, die wel eens bij ons geweest zijn, hebben kennis gemaakt met Nicola.
Op het topje van een vrij hoge berg (560 meter) heeft hij zijn restaurantje. Het blinkt niet uit in architectonisch vernuft, maar het heeft een warme ontvangst en dit komt niet in de laatste plaats, door de gastheer Nicola.
Tussen de middag heeft hij de schoolkinderen te gast, dit zijn er op het ogenblik 20 in totaal en dit is een topper, want de laatste jaren zakte het aantal tot 12 kinderen en dit verdeeld over 6 klassen.
Maar als de kinderen weer naar het schooltje zijn, is het onze tijd om aan te schuiven.
Het aperitief komt in de gedaante van flessen op tafel, met de mededeling ,,help your self,,
Wat er daarna geserveerd wordt, ga ik niet vertellen, want dan komen jullie in grote  getale naar Lagleygeole en zijn wij ons stekkie kwijt. Gekheid natuurlijk!
Maar vandaag had hij een ossehaas voor ons ingekocht en dit na de soep en de gesierssalade, wat op zich al een hele maaltijd is. Maar na het kaasplateau, komt de werkelijke topper DE TOETJES,
En dit zijn stuk voor stuk, hele kunstwerken en culinaire verwennerijen

Zo hadden wij vandaag, de chocolade-kersentaart, de citroen-merinque en de appel-caramelcake.

En niet te vergeten, de drijvende eilanden met vanillevla.
Nu, achter de P.C. zit ik heerlijk uit te buiken en beloof mezelf, dat ik er nu werkelijk wat aan gaan doen.
Maar wat is het leven, zonder al dit lekkers op zijn tijd?
Tons

1 opmerking:

  1. Nikola....
    Hopelijk schuiven we dit jaar weer eens bij hem aan! Al aardig wat herinneringen hieraan en niet te vergeten de kolossale vrouw die je passeert op weg ernaartoe.
    Mooi zondag!

    BeantwoordenVerwijderen