In Holland heet hij ,,Aardpeer,, En hij lijkt wel wat op zijn zussie de aardappel, de knol in ieder geval. Het gewas wat boven de grond komt is meer familie van de zonnebloem, de Helianthus tuberosa, is zijn latijnse naam. Ja, wat heb je daar nu aan, hoor ik je denken. Dit allemaal, omdat ik de hele middag bezig geweest ben om deze lekkernij te rooien. ,,Plant èèn aardpeer en je hebt tot in lengte van dagen te eten,, Met andere woorden je raakt het ding nooit meer kwijt uit je tuin. Ieder jaar haal ik alles weg, denk ik. Vergeet het maar, eerst komen in de zomer de prachtige gele bloemen en in de winter komen de knollen naar boven, want ze verdringen zich om te groeien. Het is de laatste oogst dit jaar, op de boerenkool na. En het is best lekker. Een beetje lastig om te schillen, maar als ze zo uit de grond komen hoeft het niet. Even goed borstelen of met een schuurlapje. Dunne plakjes rauw in een salade. Knapperig en het smaakt naar artisjok, een ietsje zoetig. Of in dikkere schijven bakken in de olie of boter. Of een lekker romig soepje ervan maken. Het kan allemaal en is zeker aan te raden.
Tons
Dag Tons,
BeantwoordenVerwijderenOok wij wonen op een oude truffiere en ondanks dat er door de dieren veel wordt gegraven heb ik helaas nog nooit een spoor van een truffeltje gevonden. Deze knolletyjes lijken me ook wel lekker en wellicht kan ik een knolletje van je overnemen, want op mijn arme grond wil niet zoveel groeien en voor wild groei met gele bloemen houd ik me aanbevolen.
Groetjes ook aan Tokke, maud