nooit geweten dat Noord Spanje zulke prachtige kusten heeft. Rotsachtig, afgewisseld met zandstrandjes. Bebossing, landbouw en ruig land wisselen elkaar af.
We mijden de autowegen en gaan de kust langs op smalle weggetjes. Hierdoor schieten we geen fluit op. Maar het is allemaal zo prachtig en we genieten mateloos. Voor de nacht hebben wij deze keer een heuse camping uitgezocht op een ruige berg aan de zee, tijd om de watertank te vullen, het vieze water te lozen, onszelf te douchen en wee eens echte WiFi te hebben.
Op tijd weer vertrekken van onze stek, is geen probleem, wel het ongeluk dat de hele handel van de zijdeur afbrak toen Angela de deur dicht wilde trekken. Zomaar spontaan met de stukken in je hand Staan. Nou ja, we vinden wel een garage die ons kan helpen.
Beter gezegd dan gedaan. Ons Spaans is minimaal en de gebarentaal zeer lachwekkend. Veel zoeken naar de juiste garage kostte ons een halve dag. Ook het behulpzame gedoe van twee zeer lieve monteurs, ging gepaard met kostbare tijd. Maar warempel het lukte met diverse ijzerdraadjes en haakjes en wij konden weer onze route vervolgen.
Op naar Bilbao en het museum van Guggenheim. Maar waar laat je een buitenmodel bus in de stad, niet in een ondergrondse parking, te hoog, niet op een parking bovengronds, te lang. Dan maar wat smokkelen en heel brutaal zijn.
Het Museo was een openbaring, wat een pracht en wat een architectuur. Ik il jullie alles laten zien, maar de blog ligt dars en wil geen foto,s verzenden. Dus deze hou je tegoed.