Weekend naar huis

Nou ja, een weekend is wat overdreven, maar.....zaterdag na de lunch mag ik hem ophalen en zondagmiddag moet hij weer teruggebracht worden.
Een hele belevenis, maar wel iets om naar uit te kijken.
Dat doet deze jongedame hierboven ook.
Het gaat iedere dag vooruit. De therapie is uitgebreidt met gymnastiek en dit is erg moeilijk, vooral het staan op een been wil maar niet lukken.
Het begint nu echt voorjaar te worden en als ik met Rennie en Cornelia op bezoek ben, zitten we heerlijk buiten in het zonnetje.
Het is hartverwarmend om iedere dag de kaarten uit de enveloppen te halen. Zoveel lieve groeten, wensen en tekeningen van de kleinkinderen. Daar staan zij in de kliniek van te kijken. Dit is vast geen goede gewoonte in Frankrijk. Nu, bij ons wel, dit is duidelijk!