Een pilletje voor zus en een pilletje voor zo, moeten de boel weer rustig maken. Ook krijgt hij weer een monitor om de nek gehangen voor permanente bewaking. Maar de volgende ochtend is alles weer normaal en mag hij weer een het programma deel nemen. Wel met extra controles.
En als ik aan het eind van de ochtend het dorpje binnenrijd, zie ik een groepje lopen onder toezicht van de phisiotherapeut. Monsieur De Boer steekt er met kop en schouders bovenuit, maar loopt wel achteraan. Het gebeuren heeft wel indruk gemaakt.
Het is nog steeds snijdend koud in de ochtend, maar het zonnetje zet toch al vele voorjaarsbloemen in de bloei en het begint er toch vrolijk uit te zien in de natuur.
Zo, de man is druk in de weer,hij wil natuurlijk veel te snel en wordt dus weer terug gefloten.Ik begrijp dat ze hem goed bezig houden,doe hem maar de hartelijke groeten van ons beiden.Wij hebben voorlopig de turkjes over de vloer,als ze er zijn werken ze heel hard,maar je weet nooit precies wanneer ze komen,de schatjes.
BeantwoordenVerwijderenTot maandag!
Janny
Beste Roel en Tons, hier weer een berichtje vanuit Rotterdam. Ja beste Tokke, je dacht zeker even snel naar huis te fietsen, maar dat viel toch wel even tegen hé. Ik weet er alles van, doe maar rustg aan dan gaat het veel sneller dan je denkt.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Ria en Cees.
Lieve Tons en Tokke,
BeantwoordenVerwijderenMet vallen en opstaan kom je uiteindelijk toch vooruit. Tons het lijkt mij ook wel emotioneel als je je man daar ineens ziet lopen. Houd beide goede moed! Liefs Maud