Om vijf voor half drie stond ik voor de deur van de ,,Secteur Hautement Specialise,, maar ik mocht er niet in. Om drie uur terugkomen. Ik lachte nog lief tegen de schat, maar zij smolt niet.
Wederom voor de deur om drie uur nu en ja hoor na eerst de telefoon gebruikt te hebben kwam er een verpleegster om mij te halen. wel eerst de bovenkleding uit en een groot wit gewaad aan, ook witte stoffen slofjes aan de voeten en de handen gedesinfecteerd. En daar zat, lag, Tokke in een soortement bed met heeeeeel veel apparatuur om hem heen.
Maar, hij begon te praten, het klonk wel verward en zijn ogen stonden wild, maar hij is er weer. Hij denkt dat hij vanochtend geholpen is en om tien uur weer klaar was. Hij is de 24 uur ervoor kwijt. Misschien niet eens zo verkeerd.
Hij heeft een beetje pijn met bewegen in de ribben en voor de rest gaat het wel.
Maar als je ziet wat er een machine`s aan zijn lijf hangen, wordt hij nog aardig gedrogeerd.
Een uur is genoeg voor hem en meer mag ook niet. Er is geregeld een zuster die de boel controleerd, zij zegt wel dat als ik hem vanavond wil spreken, zij de telefoon bij zijn oor houdt. Ze zijn allemaal even lief en behulpzaam.
Na dit bevredigend bezoek ga ik even de oude stad in en drink op een terasje een potje thee. (valt mee he) Ook slenter ik effe door de straatjes met hele mooie winkeltjes en beloof mezelf om nog weer eens terug te komen, in andere tijden.
Straks ga ik weer effe bellen en hem een kalme nacht wensen.
Tot morgen, Tons
Wederom voor de deur om drie uur nu en ja hoor na eerst de telefoon gebruikt te hebben kwam er een verpleegster om mij te halen. wel eerst de bovenkleding uit en een groot wit gewaad aan, ook witte stoffen slofjes aan de voeten en de handen gedesinfecteerd. En daar zat, lag, Tokke in een soortement bed met heeeeeel veel apparatuur om hem heen.
Maar, hij begon te praten, het klonk wel verward en zijn ogen stonden wild, maar hij is er weer. Hij denkt dat hij vanochtend geholpen is en om tien uur weer klaar was. Hij is de 24 uur ervoor kwijt. Misschien niet eens zo verkeerd.
Hij heeft een beetje pijn met bewegen in de ribben en voor de rest gaat het wel.
Maar als je ziet wat er een machine`s aan zijn lijf hangen, wordt hij nog aardig gedrogeerd.
Een uur is genoeg voor hem en meer mag ook niet. Er is geregeld een zuster die de boel controleerd, zij zegt wel dat als ik hem vanavond wil spreken, zij de telefoon bij zijn oor houdt. Ze zijn allemaal even lief en behulpzaam.
Na dit bevredigend bezoek ga ik even de oude stad in en drink op een terasje een potje thee. (valt mee he) Ook slenter ik effe door de straatjes met hele mooie winkeltjes en beloof mezelf om nog weer eens terug te komen, in andere tijden.
Straks ga ik weer effe bellen en hem een kalme nacht wensen.
Tot morgen, Tons
Heel heel fijn dat jullie elkaar weer hebben gesproken. Morgen verder, tot gauw en de hartelijke groetjes met een kusje van Patricia.
BeantwoordenVerwijderenDit stelt toch meer gerust en geeft jou ook meer rust. We leven met je mee en toch wel leuk dat de pensionhoudster een klein beetje met je mee leeft.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn de klein dingen die het hem doen.
Je zult vannacht vast veel beter slapen dan de nachten er voor. Een dikke knuffel van ons.
Ja, daar zijn we weer, een goed bericht, maar dat hij nog pijn heeft en 24 uur kwijt is dat is voor ons zeer begrijpelijk.
BeantwoordenVerwijderenNu maar lekker van je thee genieten en rustig slapen, want dat zal je ook wel nodig hebben.
Doe hem vooral de groeten van ons.
Ria en Cees.
Wat een goed en fantastisch bericht. Even pas op de plaats.....en in alle rust weer opkrabbelen. Liefs Fons en Hennie
BeantwoordenVerwijderen