porto

Na een wat wiebelige reis en bonkige landing hebben we snel de metro opgezocht, die  hypermodern door en onder de stad loopt.

Het zoeken naar het geboekte hotel, was een hele wandeling, maar we moeten nog even vertrouwd raken, met de straten en de vervoersmogelijkheden. Het is genieten van de vrolijke, drukpratende mensen, die heel welwillend zijn.

Ook hier spreken de jongeren engels en de ouderen uitsluitend Portugees, maar we leren al snel wat woorden, zoals oubriagado en bondia.
Overal langs de straat zijn een soortement winkeltjes waar je kunt koffiedrinken, eten en een klein booschapje doen.

Het is een prachtige oude stad met veel historische gebouwen.
In de oude binnenstad, klimmen we constant door de smalle steegjes om daarna bij de Douro te komen waar de porthuizen zijn.

Uiteraard b ezoeken wij z1,on ,,huis,,

En proeven er ook van hun verrukkelijke port!

Maar na een hele dag klimmen en afdalen zijn we toch weer toe aan een maaltijd.

Dit kunnen we krijgen in een piepklein eethuisje en we vinden de keuze tussen, gegrilde truta en lulas wat moeilijk.

Tons